سه‌شنبه

Never mind

Is there a difference between those and us? 1

کلا آقا من با هر کی حرف زدم همه خوابن !!! مام میسپریم مملکت رو به ملت غیر قابل پیش بینی و البته به حضرت عباس. البته آدم میبینه این انحصار طلبام میشه ازشون چیزای خوبی استخراج کرد فقط کافیه مین انتروپیشون از یه حدی بالاتر بره بعد روشون یه تروسان اکسترکتور بزنی و بعدش بری این رو گوش کنی به یاد خیییییییلی سالای پیش! حتی میش گفت زمان بمباران و مهرشهر و موشکباران

پی نوشت: بالاخره یه مطلب واقعگرا راجع به جمعه :

اگر روزی انتخاباتی آزاد در این مملکت بود، شاید به هیچکدام از این کاندیداها رای نمی دادم، می دانم این افراد، همین فهرست ۳۰ نفره، شاید فقط درصدی حتی صدم درصدی با من هم عقیده باشند، شاید بنیان های فکری ما با هم متفاوت باشد، که البته کاملا هست. می دانم، خوب هم می دانم که این انتخابات عادلانه نیست. منصفانه نیست. آزاد هم نیست. که اگر بود من هرگز همین چهار خط بالا را نمی گفتم. اما من رای می دهم یعنی تصمیم گرفتم که رای بدهم. تا همین دیشب قصد شرکت نداشتم، اما الان مطمئنم که رای می دهم. رای می دهم چون می دانم عده ای رای ندادن من خوشحال می شوند، می دانم که اگر دست آنها باشد بساط انتخابات را جمع می کنند و اتحاد جماهیر اسلامی را زیر سایه خلافت راه می اندازند. می دانم اگر الان گشت ارشاد هست، اگر الان تحقیر می شویم، تورم n درصدی داریم، فساد اقتصادی داریم، تحریم داریم و ... همه از بی عرضگی و بی لیاقتی دولتی است که بدون نظارت هر کاری بخواهد می کند. من رای می دهم چون نمی خواهم مثل این چهار سال دولت هر ترکتازی که می خواهد بکند و نمایندگان ملت بشوند وکیل الدوله. نمی خواهم نماینده ای در خانه ملت باشد که ته مانده آب رئیس جمهور را برای تبرک بنوشد. این نماینده ملت نیست. این جیره خوار دولت است.

من رای می دهم چون انتخابات را نه یک وظیفه ملی و شرعی و نه تکلیف می دانم، بلکه انتخابات را یک حق می دانم. و این بار راضی نیستم که از حقم بگذرم. به قول عطا صادقی دماغم را می گیرم و رای را به صندوق می اندازم!!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر