یکشنبه

ملودیهای سخنگو

امروز داشتم فکر میکردم دایره‌ی دوستای نزدیک من با وجود تنوعشون همشون یه خاصیت مشترک دارند.و اونم اینه که بخش نسبتا زیادی از صحبتهای (مجازی) من با اونها به رد و بدل کردن آهنگهای مورد علاقمون گذشته. آ هنگهای جدید و خواننده‌های جدیدی که به واسطه‌ی این تبادلهای فرهنگی! باهاشون آشنا شدم. بیشتر از همه در محیط گوگل چت و یوتیوب  و اخیرا در زمان گشت و گذار در شهرها در حالیکه من راننده بودم و دوستام دی‌جی (یا احیانا برعکس).

این قبیل آهنگها دیگه صرفا برای من یه آهنگ نیست. یه نشونست که هرجا بشنومشون من رو یاد اون دوست به خصوصم میندازه. جالبیش اینه که از هر سبک آهنگی هم توشون هست. آهنگهایی که تو زمانای تنهایی زمانی که دلم برای فلان دوستم تنگ میشه میرم و گوششون میکنم. آهنگهایی که با من حرف میزنند. آهنگهایی که اگر نبودند چقدر بعضی چیزا راحت تر و زودتر فراموش میشدند. آهنگهایی که رسالت ویژه ای بسیار بیشتر از یک آهنگ بودن دارند. به سلامتی همشون!

پنجشنبه

برای ثبت در تاریخ

این پست رو پابلیش نکرده به زباله دان تاریخ فرستادم. ایشالا پست بعدی فردا