سال دو هزار و نه! دومین سال تحویل بومی در کشور میزبان اتازونی . من اگه از خدا چند تا چیز بخوام تو سال جدید اولیش که بدیهتا سلامتی آدماییه که براشون اهمیت دارم. و بعد از اون برای خودم اینه که بهم روحیه بده روحیه که غرق روزمرگی نشم. روحیه که یادم بمونه همیشه "بهترین دفاع حمله است" روحیه که یادم باشه زندگی هدف داره و حس کنم هنوز قدرتش رو دارم (داریم فی الواقع من و خودش) که به سمتش حرکت کنیم. بهم روحیه بده که بدونم "زندگی برای آدمایی که صد سال دیگه تو بهترین حالت تصور فقط و فقط تو نخ کارای خودشونن باخت بزرگیه" و کماکان واثق شوم به الطاف خودش. امیدوارم سال جدید از تمام سالای قبلی بهتر باشه.
پی نوشت : یکی بارش رو میبنده یکی یه عمره .... بخواب آروم
پی نوشت : یکی بارش رو میبنده یکی یه عمره .... بخواب آروم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر