درددل

پارسال که استادم از پرینستون رفت و همخونم هم که بهترین دوستم اینجا بود همینطور منم با خودم فکر میکردم که سال آینده چقدر سال کسل‌کننده و تنهایی خواهد بود و مصمم بودم که هرچه زودتر به دوک برم. با اومدن سال جدید و دوستای جدید این روزا واقعا از اینکه به زودی برای مدتی (که مدتش رو خدا می‌دونه) باید پرینستون رو ترک کنم واقعا دلم گرفته.

زندگی داستان غم‌انگیزیه. تا میای به هر جایی عادت کنی زمان رفتن فرا‌میرسه.