قبلاها اینطوری نبودم. محمد میگفت تالک جنرالم از تالکای تمرینی بهتر بوده. استادمم همین رو میگفت. اما من دلیلش رو میدونم. واقعا دوستام تک تک دوستام رو وقتی میدیدم روز جنرال میومدن روحیه میگرفتم . امروزم همینطور . امروز روز اعلام نتایج. امشب تولدی که بر و بچز گرفتن و تو این برف و سرما رفتن کیک رو گرفتن. من واقعا بهشون افتخار میکنم. به تمام پونصد و چهل و سه دوست تو فیس بوک.
تولد من دیروز بود. اما من تولدم رو امروز میدونم. مگه غیر از اینه که تولد فقط یه سمبله. فرصتی برای دیدارهای دوباره و چند دقیقه ای دور هم جمع بودن. همینه که تولد رو جالب میکنه. همینه که بهت روحیه میده. انرژی میده. تولد به نظر من یکی از جشنهای خیلی قشنگیه که آدما اختراع کردن. مثل نوروز. مگه غیر از اینه که نوروزم جشن تولد مادر طبیعته؟ من تولدم رو امروز میدونم چون من الان دارم اینجا با آدمایی با تقویم امروز زندگی میکنم. دارم کم کم اینجا تارای شبکه اجتماعی رو میتنم . تولد من - تولد ادیتیا - تولد دیوید - تولد نیما - همه سمبلهایی هستن و فرصتهایی برای محکم کردن این تارها.
امشب خیلی دلم میخواست با خونه صحبت میکردم. اما رفتن مسافرت . میتونم درک کنم نمیخواستن شب تولد من تو خونه باشن. خاطرات زیادی از تولدهام تو ایران دارم اما همیشه اولین چیزی که یادم می افته زن عموی خدا بیامرزمه که تو تولد پنج سالگیم اون ساعت ژاپنیه رو میبست به دستم. بهترین تولد من تولد هجده سالگی بود. کنکور داشتم و باید درس میخوندم. سبام هنوز طلا نشده بود و داشت برا المپیاد میخوند. مامان و بابام هم سرشون به شدت شلوغ بود به خاطر داروخونه. کلا هممون خیلی درگیر بودیم. شب ساعت نه مثل همیشه مامانم از داروخونه برگشت . منتها با یه فرق . من تو اتاق بودم . در رو باز کرد و سریع گفت "تولدت مبارک" یه دسته گل قرمز از این فروشنده های سر خیابون خریده بود (معلوم بود دقیقه نودی). اونشب پیتزا پختن برا من . بهترین پیتزای عمرم شاید. تولد یه سمبله . تولد چیز قشنگیه چون تو باطنش قشنگیایی داره. شاید تنها بدی تولد اینه که یادت میندازه یه سال دیگه هم گذشت. سالی از عمری که هنوز داری توش دنبال هدف میگردی و هنوز میگردی و هنوز میگردی.
خیلی گشتم یه آهنگ متناسب با حال امشبم پیدا کنم. دست آخر متوسل به امین (توتون) شدم. اینو پیشنهاد داد . اینم به یاد مسعود و به کام دوستان ;-)
تولد من دیروز بود. اما من تولدم رو امروز میدونم. مگه غیر از اینه که تولد فقط یه سمبله. فرصتی برای دیدارهای دوباره و چند دقیقه ای دور هم جمع بودن. همینه که تولد رو جالب میکنه. همینه که بهت روحیه میده. انرژی میده. تولد به نظر من یکی از جشنهای خیلی قشنگیه که آدما اختراع کردن. مثل نوروز. مگه غیر از اینه که نوروزم جشن تولد مادر طبیعته؟ من تولدم رو امروز میدونم چون من الان دارم اینجا با آدمایی با تقویم امروز زندگی میکنم. دارم کم کم اینجا تارای شبکه اجتماعی رو میتنم . تولد من - تولد ادیتیا - تولد دیوید - تولد نیما - همه سمبلهایی هستن و فرصتهایی برای محکم کردن این تارها.
امشب خیلی دلم میخواست با خونه صحبت میکردم. اما رفتن مسافرت . میتونم درک کنم نمیخواستن شب تولد من تو خونه باشن. خاطرات زیادی از تولدهام تو ایران دارم اما همیشه اولین چیزی که یادم می افته زن عموی خدا بیامرزمه که تو تولد پنج سالگیم اون ساعت ژاپنیه رو میبست به دستم. بهترین تولد من تولد هجده سالگی بود. کنکور داشتم و باید درس میخوندم. سبام هنوز طلا نشده بود و داشت برا المپیاد میخوند. مامان و بابام هم سرشون به شدت شلوغ بود به خاطر داروخونه. کلا هممون خیلی درگیر بودیم. شب ساعت نه مثل همیشه مامانم از داروخونه برگشت . منتها با یه فرق . من تو اتاق بودم . در رو باز کرد و سریع گفت "تولدت مبارک" یه دسته گل قرمز از این فروشنده های سر خیابون خریده بود (معلوم بود دقیقه نودی). اونشب پیتزا پختن برا من . بهترین پیتزای عمرم شاید. تولد یه سمبله . تولد چیز قشنگیه چون تو باطنش قشنگیایی داره. شاید تنها بدی تولد اینه که یادت میندازه یه سال دیگه هم گذشت. سالی از عمری که هنوز داری توش دنبال هدف میگردی و هنوز میگردی و هنوز میگردی.
خیلی گشتم یه آهنگ متناسب با حال امشبم پیدا کنم. دست آخر متوسل به امین (توتون) شدم. اینو پیشنهاد داد . اینم به یاد مسعود و به کام دوستان ;-)
تولدت مبارک حاجی!
پاسخحذف